انشا درباره انچه در مسیر خانه تا مدرسه میبینیم

عنوان: سفر روزانه من از خانه تا مدرسه هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوم و آماده رفتن به مدرسه می‌شوم، مسیری را طی می‌کنم که برایم پر از خاطرات و تجربیات جالب است. این مسیر نه تنها مرا به علم و دانش نزدیک‌تر می‌کند، بلکه دنیای اطرافم را نیز به من معرفی می‌نماید. از درب خانه که خارج می‌شوم، اولین چیزی که توجه‌ام را جلب می‌کند هوای تازه صبحگاهی است. عطر گل‌ها و درختان در فصل‌های مختلف سال حس خوبی به من منتقل می‌کند. گاهی اوقات صدای پرندگان را هم گوش فرا داده و با خود فکر می‌کنم چقدر زیباست که طبیعت هر روز دوباره زنده شده و شروعی نو دارد. به سمت خیابان اصلی حرکت کرده و با دیدن مغازه‌ها، احساس شادابی بیشتری پیدا می‌کنم. نانوایی محلی همیشه بوی نان گرمش فضا را معطر کرده است. برخی روزها فروشنده خوش‌رویش لبخند زده و یک تکه نان تازه برایمان ارائه می‌دهد؛ این لحظات کوچک اما شیرین بخشی از سفر من هستند. در طول مسیر، بچه‌های دیگر همراهم هستند؛ بعضی‌ها دوچرخه سواری کرده یا برخی دیگر پیاده روی میکنند. صحبت کردن با دوستان درباره‌ی تکالیف یا برنامه‌های بعدازظهر یکی از لذت‌بخش‌ترین قسمت‌های راه رفتن به سمت مدرسه است. ما همیشه داستان‌هایی برای گفتن داریم! پس از گذراندن چند دقیقه در خیابان شلوغ، وارد پارکی کوچک ولی سرسبز شده‌ایم. این پارک مکانی آرامش‌بخش است که در آن چند نفر مشغول ورزش یا مطالعه‌اند. گاهی اوقات تصمیم دارم کمی توقف کنم تا انرژی بگیرم قبل از اینکه ادامه دهم. بالاخره پس از گذشت زمان کوتاهی به جلوی مدرسه رسیده‌ام؛ ساختمانی بزرگ با دیوارهای رنگارنگ که مملو از دانش‌آموختگان آینده است! وقتی وارد حیاط مدرسه شدم، شور زندگی همه جا حس میشود؛ بچه‌ها مشغول بازی هستند و معلمان نیز آماده آموزش دادن علم جدید به ما هستند. این مسیر نه تنها راهی برای رسیدن به کلاس درس بلکه سفری دلنشین پر از زیبایی‌های طبیعی، ارتباطات اجتماعی و تجربه‌های جدید است. هر بار که این مسیر را طی میکنم یادآوری میکنیم چه چیزهایی ارزشمندترند: دوستی‌هایمان، طبیعت پیرامونمان و فرصتی برای یادگیری بیشتر!